به من نگاه می کند...
با چشمانی خسته از بی خوابی ها ی مداوم...
نگاهش نگاه یک طلبکار است....
گاهی با خنده هایم می خندد...
گاهی با اشتباهاتم اخم می کند...
ولی همیشه طلبکار است!!
حق هم دارد...
۱۵ اسفند ۹۴ ، ۱۳:۲۹
۲۲ نظر
سلام.
اینجا آسمان قلب من است جایی که در آن پرواز می کنم. ابرهای تخیلاتم، نم نم غصه هایم، برق نگرانی هایم، و نسیم امیدهایم را در آن خواهم دید. . مهدی خورشید این آسمان
مهدی جان
در مسلک ما معنی پرواز چنین است
بابال شکسته به هوای تو پریدن
از آنجا که اسلام دینی سیاسی ست بدون شک من به مسائل سیاسی هم خواهم پرداخت.
دوستان عزیزم که به این آسمان سر می زنند؛ لطف کنند و از درج نظراتی همچون عالی، خوب بود، حرف نداشت، ++(با هر تعدادی)، لذت بردم و ... خود داری کنند!تا الان تایید شده و البته پرواز سپید، از نویسندگان این نظرات به خاطر حسن نیتشون به شدت سپاس گذار بوده و هست! ولی این دست نظرات، همیشه نویسنده وبلاگ رو به شدت دچار رعد و برق روانی کرده است! اگر واقعا از مطلبی لذت بردید اما حرفی برای گفتن نداشتید لطفا فقط به ذکر یک صلوات اکتفا کنید! خیلی خیلی ممنونم.
*اگر بتوانیم بال‌های عاطفۀ خود را برای عموم مردم بگشاییم، پرواز خواهیم کرد و اگر مانند ابرها بر سر همۀ انسانها سایه بیفکنیم، باران خواهیم شد
اگر از بالا نگاه کنیم مشکلات را کوچک خواهیم دید و هرچه بالاتر برویم جاذبۀ زمین برای ما کمتر خواهد شد، آنگاه می‌توانیم پرواز را تمرین کنیم.*
* استاد پناهان*
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۵ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۶)
- فروردين ۱۳۹۵ (۸)
- اسفند ۱۳۹۴ (۴)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱۴)
- دی ۱۳۹۴ (۱۶)
- آذر ۱۳۹۴ (۲۶)
- آبان ۱۳۹۴ (۱۸)
- مهر ۱۳۹۴ (۹)
- شهریور ۱۳۹۴ (۹)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲)
آخرین مطالب
- ۱۶ خرداد ۹۵ ، ۰۲:۱۴ خداحافظ رفیق
- ۱۲ خرداد ۹۵ ، ۱۹:۳۱ کرامت حسنی
- ۰۷ خرداد ۹۵ ، ۰۴:۳۸ ممممم...نمیدونم چه تیتری انتخاب کنم! الان خیلی سرگشته م
- ۰۱ خرداد ۹۵ ، ۲۲:۲۱ هوا خواه تو ام جانا و میدانم که میدانی...
- ۲۹ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۲:۵۰ کلنا عباسک یا زینب
- ۲۷ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۴:۱۰ من کان لله کان الله له
- ۲۲ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۱:۵۳ رحم الله عمی العباس
- ۲۰ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۲:۳۹ ماه و ماهی(بعدا تکمیل می شود)
- ۱۷ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۸:۳۶ یک پست یواش...پلاس پلاس پلاس
- ۱۲ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۱:۵۸ ماهی کوچولو
پربیننده ترین مطالب
- ۲۲ آبان ۹۴ ، ۱۷:۲۳ گنجشگ و آتش
- ۰۵ دی ۹۴ ، ۱۶:۳۶ بحریست بحر عشق که هیچش کرانه نیست
- ۱۲ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۱:۵۸ ماهی کوچولو
- ۲۶ آذر ۹۴ ، ۱۲:۱۱ کوه های طلا را همچون سنگ دید(1)
- ۲۹ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۲:۵۰ کلنا عباسک یا زینب
- ۲۷ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۴:۱۰ من کان لله کان الله له
- ۲۲ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۱:۵۳ رحم الله عمی العباس
- ۲۲ آذر ۹۴ ، ۱۳:۵۷ تولد
- ۰۱ خرداد ۹۵ ، ۲۲:۲۱ هوا خواه تو ام جانا و میدانم که میدانی...
- ۱۲ خرداد ۹۵ ، ۱۹:۳۱ کرامت حسنی
پیوندها
- برگ خالی
- فرشته ای که گریخت
- عطر یار
- سلام بصیر
- وعده حق
- حجاب و عفاف
- یادداشت های یک طلبه گمنام
- صالحات
- به نام خدا
- زاویه
- واژه های بلوری
- تا انتها حضور
- کریمانه
- خسته تنها
- رهروان فاطمه
- أَیْنَ الْأَنْجُمُ الزّاهِرَةُ...؟
- صحبت جانانه
- دلانه
- آیات نورانی
- و خدایی که در این نزدیکیست
- مکتب انقلاب
- دردانه های خدا
- من لی غیرک
- خودکار آبی
- وبلاگ عمو کاکتوس :)
- فانوس جزیره
- یا علی
- عهد شیعه
- وبلاگ منتظرالمهدی
- نامه ها، محرمانه
- بیعت
- العبد
- مهرجان
- وب یک بیش فعال فرهنگی
- متن کوتاه
- حسینیه دل
- دست نوشته های من
- سلسبیل
- شیعه
- دختر لبخند خداست
- آسمان آبی
- سوران باغ آسمان
- نایب بیان
- تولید محتوا
- وبیان
- نوجوان+
- کودکان استراتژیست
- پرسه در خیال(سید حمیدرضا برقعی)
- موسسه آموزشی تحقیقاتی مرات
- بیان معنوی(ناشر آثار استاد پناهیان)
- موسسه فرهنگی هنری لیلة القدر(استاد علی صفایی حائری)
بعضی گل ها فقط برای بوییدن هستند نه چیدن...
اگر مالکشان بشوی و بخواهی حتی با گلدانی همیشه آنها را داشته باشی، می میرند...
نهایتا تا یک هفته...
نفس بکش؛ بو کن؛ و ریه هایت را از رایحه اش پر کن...
و زود رد شو...
فقط لذت ببر که اینچنین گلی وجود دارد...
لذت ببر که در طول زندگی ات موجودی به این زیبایی را دیده ای...
و هر چه که سخاوت گل اجازه داد از رایحه دلپذیرش و زیبایی رنگهایش استفاده کن...
نهایتا عکسی بگیر و زود بدون دست دراز کردن به سمت گل دور شو...
دور شو...
و وسوسه چیدن گل را به هیچ بیانگار...
۰۸ اسفند ۹۴ ، ۰۷:۳۵
۱۴ نظر
ای مادرم امانتت را به تو بازمی گردانم با دلی پریشان و سری افکنده از شرمساری...
امانتی که تو برای خیر به من ارزانی داشته بودی و من با نفس پرستی خودم آن را زائل کردم.
مادرم!
از درگاه خداوند متعال برایم طلب بخشش کن...
****************************************
سر فرو کردم به مهدی نگویم راز قلب خویش را
عاشقان دانند که این محراب و این دل با من چه ها کرد...
****************************************
پ.ن: سعی می کنم از این به بعد مرتب بنویسم. عذر می خوام از بابت غیبت...
پ.ن: برام دعا کنید(هرچند این وبلاگ شده جایگاه التماس دعاهای مکرر من حقیر ولی خب واقعا ازتون درخواست دعا دارم).
پ.ن: از دوستانم که این چند وقته بهشون سر نزدم واقعا عذر می خوام. سعی می کنم امروز و فردا به همه سر بزنم.
ممنونم
۰۶ اسفند ۹۴ ، ۱۶:۳۶
۷ نظر
سلام خانوم... امکان داره باهاتون تماس بگیرم؟!
این متن پیامکی بود که برایم فرستاده بود. کسی که گمان می کردم رفته است! رفته بود و من را در تنهایی و ناراحتی از دست دادن خودش گذاشته بود.
برای کسی مثل من که برایم انسان مهم است نه اجتماع، هر رفتنی زخمی است؛ بس ناگوار...
اما آن روز برگشته بود!
اول نشناختم و جواب دادم که: سلام، بله
تماس برقرار شد و قرار ملاقاتی گذاشته شد! بسیار با عجله...
با تمام تصوراتم متفاوت بود!!
اما چیزی در او مرا می خواند...
چشمهایش...
با زبان بسته و کلامی که نمی گفت حرف می زد!
با زبان صداقت...
او با چشمهایش حرف می زد و
از تنهایی خود می گفت...
از غصه و از نگرانی از دست دادن و ناامید شدن...
از طرد شدن...
او از نیاز به همراهی...
همان چشمها بود که مرا خواند...
طنین صدای تنهایی او، در غار انزوای من می پیچید و در انتهایی ترین نقطه غار همان گوشه دنجی که برای خودم انتخاب کرده بودم، مرا از خواب زمستانی سرد و طولانی خودم بیدار می کرد و می خواست که برخیزم...
همسنگری به من نیاز دارد..
من نیز که از تنهایی و بی همرهی، به درون خود فرو رفته بودم با گرمای صدایی که مرا به برخاستن می خواند بیدار شدم...
بله او با چشمهایش و فقط با چشمهایش مرا بیدار کرد...
پ.ن: عذر می خوام اگر استحکام لازم رو نداره! وقتنی یه مدت ننویسی همین میشه! :)
پ.ن2 : این مدت کمتر مینویسم. دلم فاطمیه لازم داره و ضجه زدن برای دل آقام علی و تنهاییشون! دلم صدا زدن مادرم رو میخواد توی زیر زمینی کوچولویی که سردرش زدن احباء فاطمه... دلم روضه های از ته دل حاج اقا ع رو میخواد...
دلم لک زده برای زنده کردن نام خانوم فاطمه جانم!
۰۱ اسفند ۹۴ ، ۱۳:۲۰
۱۶ نظر